Αεροψεκασμοί στην Αθήνα του 1947...
Στην Αθήνα του 1947 το DDT πήγαινε σύννεφο… για προληπτικούς λόγους, όχι μόνο για χολέρα, αλλά και για την ελονοσία. Το DDT είναι εντομοκτόνο με το οποίο και έκαναν ψεκασμούς για την καταπολέμηση των κουνουπιών που την μετέδιδαν. Έχει απαγορευθεί η χρήση του από χρόνια γιατί προκαλούσε βλάβες κυρίως στα έμβρυα.
Το 1944 ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός υπολογίζει σε 2.5 εκατομμύρια τους ελονοσούντες στην Ελλάδα (επί συνόλου 7 εκατομμυρίων περίπου).
Η ανθρωπιστική κρίση κινητοποίησε πολλές οργανώσεις του εξωτερικού, όπως η GWRA (ελληνοαμερικανική). Η οργάνωση αυτή, εκτός από τους 5 τόνους Paris Green (αρσενικούχο σκεύασμα) που έστειλε στην Ελλάδα με την έναρξη του πολέμου, άσκησε μεγάλη πίεση στην Αμερικανική κυβέρνηση.
Ο καθηγητής Γρηγόριος Α. Λιβαδάς, διευθυντής της Υγειονομικής Σχολής, κάνει εκκλήσεις σε διεθνείς οργανώσεις, αλλά οι απαντητικές επιστολές λογοκρίνονται και δεσμεύονται από τη Βέρμαχτ. Τελικά οι σύμμαχοι εδέησαν να λασκάρουν τον αποκλεισμό, προκειμένου να σταλεί ανθρωπιστική βοήθεια μέσω της ουδέτερης Ελβετίας.
Προηγουμένως οι Εγγλέζοι σιγουρεύτηκαν ότι θα διατηρήσουν τον έλεγχο της όλης επιχείρησης. Οι Γερμανοί επειδή ήσαν και αυτοί ευπαθείς στην ελονοσία (δεν είχαν καθόλου ανοσία) επέτρεψαν στην περιοχή της Θεσσαλονίκης τη χρήση μιας νέας ουσίας, που έστειλε ο Ερυθρός Σταυρός για τον τύφο. Η ουσία παρασκευαζόταν από την εταιρεία Geigy με το εμπορικό όνομα Neocid και Gesarol. Ήταν το περίφημο DDT! Κάποια πειράματα στα κουνούπια που έγιναν το 1943 στο Λαγκαδά, είχαν καλά αποτελέσματα.
Από το 1942 μέχρι τις αρχές του 1945 εστάλησαν στην Ελλάδα τεράστιες ποσότητες ανθελονοσιακών φαρμάκων. Από αυτά πολύ λίγα έφτασαν στη δυτική Πελοπόννησο «λόγω των συνθηκών»…
Στην Κατοχή ένα σωληνάριο κινίνο είχε αξία σκληρού νομίσματος στη μαύρη αγορά, ενώ μετά την απελευθέρωση το «μοίραζαν με τη σέσουλα». Προπολεμικά το φαρμακείο της Αργυρώς Νικάκη στο Επιτάλιο διέθετε υδροχλωρική κινίνη σε ενέσιμη μορφή που ο Σεφερλής χορηγούσε ενδομυϊκώς.
«Τότε ο κόσμος πέθαινε από πείνα και ελονοσία. Σήμερα από καρδία και καρκίνο.
Τότε ψέκαζαν με DDT να σκοτώνουν κουνούπια, να σώσουν οπλίτες και λαό. Σήμερα ψεκάζουν με Βάριο/Αλουμίνιο γιατί μας θεωρούν κουνούπια (οι φιλάνθρωποι ολιγάρχες), επειδή λέει "τρώμε τα αγαθά ΤΟΥΣ".
Ο Αμερικανός οπλίτης ποτίζεται με χάπια "Mefloquine" για ελονοσία στο Αφγανιστάν και οι μισοί αυτοκτονούν/τρελαίνονται ακόμα κι χρόνια μετά. Αλλά ο πλανήτης σώζεται για άλλες πλούσιες καλλιέργειες Παπαρούνας, (για οικονομικό όφελος των "φιλάνθρωπων").
Ψάξε το βιβλίο της "πράσινης" Rachel Carson (Silent Spring, 1962), επικοινωνιολόγου / πράκτωρ της ΝΤΠ και δείτε τα αστειώδη "επιστημονικά" συμπεράσματα για τη κατάργηση του DDT.»
Category: αεροψεκασμοί, Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος
0 σχόλια